τι είναι συνδικαλισμός;
η οργάνωση των εργαζομένων σε σωματεία (συνδικάτα) με σκοπό τη βελτίωση των αμοιβών τους, των συνθηκών εργασίας και ασφάλισης καθώς και το σύνολο των δραστηριοτήτων που σχετίζονται με την οργάνωση αυτή

O ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΑΠΕΤΥΧΕ

ΤΕΛΟΣ!

ΟΧΙ ΑΛΛΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ!!!!

Όταν στο Βόλο θρηνούμε νεκρούς εργαζόμενους σε χώρους εργασίας χωρίς μέτρα προστασίας ή με ελλιπή μέτρα ασφαλείας , όταν υπάρχουν απλήρωτοι εργαζόμενοι και διεκδικούν ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ με τον ''νόμιμο'' τρόπο (3 χρόνια δικαστήρια) τα δεδουλευμένα τους , όταν αντιμετωπίζουν ΜΟΝΟΙ τους οι εργαζόμενοι τα αφεντικά και φεύγουν με σκυμμένο κεφάλι από το γραφείο με 20 ευρώ για λίγο γάλα για το παιδί τους , και άλλες ιστορίες , πού είναι οι συνδικαλιστές εκείνη τη στιγμή , πού βρίσκονται ; 

Να παραιτηθούν οι συνδικαλιστές  ΤΩΡΑ!!!

Οι συνδικαλιστές ΠΡΕΠΕΙ να παλέψουν για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας 
ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ - ΑΝΕΡΓΟΥΣ και όχι να ΦΩΝΑΖΟΥΝ μετά από θανάτους , ατυχήματα και δυστυχήματα εργαζομένων σε χωρους εργασίας!!!

Οι συνδικαλιστές δεν ξέρουν τι γίνεται στους χώρους εργασίας;..

Οι εργαζόμενοι πρέπει να δίωξουν όλους αυτούς τους συνδικαλιστές που συμβιβάζονται με τα θέλω του εργοδότη και αφήνουν πολύ  πίσω τα θέλω του εργαζόμενου , με το φόβο και καλα ''να μη κλείσουν άλλα εργοστάσια '', να μην απολυθούν άλλοι  εργαζόμενοι κτλ. 

Οι κύρηξη απεργίών  από αποτυχημένους συνδικαλιστές ,  με ανοιχτά εργοστάσία , ανοιχτά καταστήματα, ημέρα απεργίας και μικρό ποσοστό στην απεργία δεν φερνει τους άτυχους νεκρούς εργαζόμενους ξανά στη ζωή αλλά και καμιά επιτυχία στον αγώνα (αν δούμε την επόμενη ημέρα των απεργιών , νεκρός στη Χαλυβουργία)
Στα εργατικά κέντρα πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι να συναντηθούν και να μιλήσουν , να μάθουν ξανά τι είναι ο συνδικαλισμός και τι θέλουν , συμβιβασμούς με αφεντικά ή διεκδικήσεις απαιτώντας τα δικαιώματα ;να λογοδοτήσουν όλα τα σωματεία για τους νεκρούς, χωρίς , όμως όλους αυτούς τους αυτοαποκαλούμενους συνδικαλιστές που έχουν κόμμα πίσω για να ''ψαρέψουν'' νέα κομματόπαιδα στις κομματοκλίκες τους και απομονωμένους όλους αυτούς τους δήθεν συνδικαλιστές που σκύβουν το κεφάλι στους εργοδότες και δεν διεκδικούν για να μη χάσουν τα ατομικά τους κεκτημένα!!
 Οι συνελεύσεις των σωματείων (πίσω από αυτά ,το κόμμα)γίνονται (όποτε τους πει το κόμμα τους) , αλλά αποφάσεις για να απαιτήσουν από τους εργοδότες δεν παίρνουν ή όταν παίρνουν απόφαση να εναντιωθούν στον εργοδότη το βράδι, το πρωί  ξυπνάνε με άλλο πλευρό , πηγαίνει ένας ή δύο εργαζόμενοι για αντιμετωπίσουν το αφεντικό ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ!!!

Μακριά ο τωρινός συνδικαλισμός  δαγκώνει!!!

Οι εργαζόμενοι οι πολιτικοποιημένοι έχουν ΤΩΡΑ το λόγο, αυτοί θα αποφασίζουν χωρίς σωματεία , με συνελεύσεις χωρίς προέδρους και προεδρεία και  

ΟΧΙ ΟΙ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ  συνδικαλιστές

 (αυτοί να πάνε στο κόμμα τους να τους συμπαρασταθεί ) 

Ta αφεντικά τα γνωρίζουμε τους συνδικαλιστές;

ΤΕΛΟΣ!!

Ήρθε η στιγμή να διαγράψουμε τον αποτυχημένο συνδικαλισμό ΤΩΡΑ!

Καλό ταξίδι, Χρήστο!!!

 trAzi
e-mail:blognewspaper@gmail.com